Arkadaşlıklar kurmak ve sonuçlar edinmek

Bazı insanların diğer kişilere nasıl olup da kötü davranabildiğine hep şaşırmışımdır.

Önceki yazımda, bir müşteri projesinde kullanılacak dosyaların renginin ne olması gerektiği hakkında birbirlerine bağıran kıpkırmızı kesilmiş iş arkadaşları gördüğümden bahsetmiştim ve birçok okuyucunun da hem iş arkadaşları hem de yöneticileri ile benzer tecrübelere sahip olduğu bilgisini aldım.

Bazı yöneticilerin işlerin yapılması için dünyanın kaç bucak olduğunu göstermeye ve isim-alma yaklaşımına inanmaları talihsiz bir durumdur.

Yıllar evvel çalıştığım iş yerimdeki yöneticim “Bay C.”’ye çok büyük hayranlık ve saygı duyuyordum ve yöneticilik görevine gelmiş herkesin, mesele işlerin yapılmasına geldiğinde personelini gerçekten tanıması gerektiğini düşünerek ondan bir şeyler öğrenmeye can atıyordum. Bay C. İle aramda olan bir alışveriş bugüne dek hep aklımdaydı.

Önemli bir müşteriye yapılacak bir sevkiyatta büyük bir gecikme meydana geldi ve deponun sorunu çözmek için verdiği sözlere rağmen müşteriden, sevkiyatın hala ulaşmadığını söylediği öfkeli bir telefon aldık. Bay C.’nin o anda bana ne yapmamı söylediğini tam olarak hatırlayamasam da söylediği şey depoya gitmemi ve depo personelinin “münasip yerlerine” tekmeyi basmamı içeriyordu. Doğal olarak bunu yapmaya gönülsüzdüm ve “Ben arkadaşlarımın çoğuna bunu yapmam.” şeklinde yanıt verdim. Bay C.’nin cevabı ise şu oldu: “Burada olma sebebin arkadaşlık kurmak değil. Sonuçlar elde etmek için buradasın.”

Her ne kadar iş arkadaşlarımızla en iyi dostlar olmamız gerektiğini hiç düşünmemiş olsam da, o olaydan sonra iş arkadaşlarıyla iyi ilişkiler kurmanın iş ortamında verimlilik ve başarı için gerekli olduğuna inandım, ve buna şimdi de inanıyorum. Ama Bay C. İle aramdaki bu etkileşim bakış açılarımda yanlış bir şeyler olduğunu ve belki de iş hayatı için uygun olmadığımı düşündürttü.

Neyse ki yıllar içinde diğer birçok yönetici ve personel ile çalışma fırsatım oldu ve sonunda farkına vardım ki en başarılı olan kişiler iyi iş ilişkileri geliştirirken diğer yandan sonuçlar elde etme hünerinde uzmanlaşmıştır. “Çantada keklik” değiller ama diğer insanları saygıyla dinlerken kendi fikirlerini de anlatmada açık insanlar. Bay C.’nin “münasip yer” yaklaşımını insanlarla başa çıkmada kullanmış kişilerin, uzun vadede iyi sonuçlara nadiren ulaştığını ve çoğu zaman da çemberin dışında kaldığını çünkü kimsenin onlarla uğraşmak istemediğini fark ettim.

Birkaç yıl sonra yollarımızı ayırdıktan sonra Bay C.’ye ne oldu bilmiyorum, ama muhtemelen nihayet “başardığını” düşünmek istiyorum -iyimserliğimi affedin – bu sadece muhtemel değil, aynı zamanda işyerinde hem “arkadaşlıklar kurmak” hem de sonuçlar elde etmek için en uygunudur.

Yönetim danışmanları buna “görevleri ve ilişkileri dengelemek” adını veriyor ancak bence bu sadece, çalışmanın daha makul ve daha hoş bir yolu.

Şimdi de etkin ve ahenk içinde çalışmanın yolları!