Kübra Kalkan

Sevgili Kübra,

Bu satırlarımı hiç bir zaman okur musun bilmiyorum. Veya birisi sana haber verirde okur musun onun da bilmiyorum. Ancak içimden geldiği için sana yazıyorum.
Çünkü sana ve senin gibi düşünen tüm gençlere teşekkür etmeyi bir borç, bir vazife biliyorum. Adını gazetelerden öğrendim. Daha önce televizyonda dikkatimi çekmiş seninle gurur duymuştum. Tıpkı bir babanın kızıyla gurur duyduğu gibi!

Güzel ve hanım kızım. Umarım sana adınla hitap ettiğim için bana kızmaz veya darılmazsın. Rahmetli oğlum yaşasaydı senden 7 yaş büyük olacaktı. Oğlum senden 4 yaş büyük. Allah hepinize, tüm gençlere bereketli, sağlıklı ve mutlu bir yaşam nasip etsin. Hayatınızda karşınıza çıkacak olanlar – kim olurlarsa olsunlar – helal süt emmiş, insan evladı olsun.

Biliyor musun, Allah bana kız evladı nasip etmedi. Kız kardeşimin ilk çocuğu, yani yeğenimin ismini Kübra koydum. Sağ olsunlar onlarda beni kırmadı. Oğlumun adı Burak, rahmetlinin Metin Kadir…

Kübra…
Burak…
Kadir…

Bu isimlerin anlamlarını sana ayriyeten yazmama gerek yok değil mi?

Biz hangi siyasi görüşe, hangi ideolojiye, hangi etnik kökene ait olursak olalım…
Etle – tırnak…
Bir madalyonun iki yüzü gibi…
Biriz!

Bizim medeniyetimizde…
Asya’nın ücra köşelerinden bu yana saygı esastır. Hayatta göstermiştir ki, saygı kimi zaman sevgiye dönüşmüş, en azından ama hoşgörüyü peşi sıra getirmiştir. Temeli saygı üzerine kurulan tüm beşeri ilişkiler uzun ömürlü olmuştur. Sen ve arkadaşlarının çevreye gösterdiğiniz duyarlılık, dolaylı yoldan insana ve yaşama gösterdiğiniz saygıdır. Teşekkür ederim.

Başın örtülü…
Rahmetli babaannem ’in de başı örtülüydü…
Annanem’in keza…
Rahmetli halamın başı açıktı…
Teyzem örtülü…
Annemin açık…
Eşimin açık…
Açık olmasına açık…
Yerine göre…
Camiye girdiklerinde…
Mezarlık ziyaretlerinde…
Evde ibadet ederken…
Kapamasını da biliyorlar…
Kimsenin onları ikaz etmesine gerek yok…
Türk kadını ne zaman ne yapması gerektiğini biliyor çünkü!

Iman…
Ar ve namus…
Bir parça beze bağlı değildir!

Doğrudur…
Bir parça bez ayıp örter…
Ancak…
İnsandır…
Yürektir…
Esas olan!

AKP’liyim diyorsun ama yanlışa karşı duruyorsun!
Biliyorsun atalarımız özür dilemenin, bir erdem olduğunu bizlere öğütlerler…
Yanlıştan dönmenin de faziletini her fırsata dile getirirler…

Şüphesiz atalarımızdan öğreneceğimiz, sözlerinden, yaptıklarından çıkaracağımız birçok ders var…
Ama zaman dediğin akıcı bir süreçtir…
Dur, durak bilmez…
Bu yüzden Peygamber Efendimiz bile uyacaksın diye bizlere tavsiyede
bulunmuştur.
Bulunduğun zamana, mekâna uyacaksın…
Büyüklerine karşı asi olmayacak, başkaldırmayacaksın…
Ancak yanlışa karşıda dik duracaksın!

Yeni fikirlere karşı zihinlerimizi açık tutalım…
Tutalım tutmasına…
Binyıllardır tecrübelerle sabit olan örf ve adetlerimizi de unutmadan…
Yanlışı, kötüyü, zaman ve mekâna uymayanı unutarak!

Misal mi istiyorsun…
Daha geçen gün haberlerde yer aldı, SBS sınavına ailesi tarafından gönderilmeyen, yasaklanan, okutmayacağız denen küçücük kızımız…
Polis tarafından alınarak SBS sınavına yetiştirilen…
Kız evladı da okuyacak…
Erkek evladı da…
Anne kültürlü, eğitimli olacak ki…
Evladını sarıp sarmalayabilsin…
Hurafelerden, yalan – yanlış…
Kulaktan dolma “bilgilerden” koruyabilsin…
Koruyabilsin ki…
Kindar değil, bilgili, çağdaş, seviyeli…
Yüreği Allah, insan ve yurt sevgisiyle dolu, saygılı ve saygın bir insan olsun!

Unutma ki…
Türkiye Cumhuriyetini kuran…
Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşları…
Bu ülkeyi gittikçe yozlaşan…
Hamlaşan imparatorluk kalıntılarından inşa etmiştir…
Gerçekleştirdikleri devrimler çağın gereğiydi…
Mitolojik Anka kuşu (Tuğrul kuşu) misali küllerinden yeniden doğarak…
Aynı zamana kesitinde…
Rus devriminden etkilenmeyerek…
Parlamenter demokrasiyi, yönetim şekli seçerek…
Kula kulluk edilemeyeceğini…
Bireysel hak ve özgürlüklerin zeminini oluşturduğu…
Kadının da bir insan olduğunu hatırlatarak!

Önder Gürbüz
http://www.gurbuz.net