NationalTürk yorumcularımızdan Müslüm Gülhan ‘ın bu haftaki “Nuri Şahin ve 1988 nesli ” adlı yazısını paylaşıyoruz:

Nuri Şahin ve 1988 nesli :

VOLKAN BABACAN FENERBAHÇE – KAYSERİSPOR (KİRALIK)

ERKAN FERİN GALATASARAY – PURSAKLARSPOR

SERDAR KEŞÇİ GALATASARAY – GÜMÜŞHANESPOR

HARUN KARADAŞ GALATASARAY – DARICA GENÇLERBİRLİĞİ

AYDIN YILMAZ GALATASARAY

ÖZGÜRCAN ÖZCAN GALATASARAY – ADANASPOR

FERHAT BIKMAZ HANNOVER 96 – SİVASSPOR

DENİZ YILMAZ BAYERN MÜNİH

NURİ ŞAHİN BORUSSİA DORTMUND

MURAT DURUER ANKARAGÜCÜ

TEVFİK KÖSE BAYER LEVERKUSEN – İSTANBUL BB

ANIL TAŞDEMİR GÖZTEPE – AKHİSARSPOR

CENGİZ ÇOBAN TRABZONSPOR – TÜRK TELEKOM SPOR

ERGÜN BERİSHA UDINESE – İBB SPOR ( KİRALIK)

AYKUT DEMİR NAC BREDA – GENÇLERBİRLİĞİ

MEHMET YILMAZ BURSASPOR – İBB ( TURGUTLUSPOR- KİRALIK )

EMRE BALAK SAMSUNSPOR – GENÇLERBİRLİĞİ

ONUR RECEP KIVRAK KARŞIYAKA – TRABZONSPOR

Yukarıdaki isimler,2005 Yılı U17 Avrupa Şampiyonu ve Dünya 4. olan takımın kadrosu.

Dikkat ederseniz çoğunluğunda; yetiştiği kulüp ile şu an oynadığı kulüp arasında oldukça büyük fark var.

Hiç kimse bu tabloyu başarıdır diye tanımlayamaz.

Eğer öyle bir düşünce varsa, futboldaki beklentilerimizin ve anlayışımızın çok farklı olduğu ortaya çıkar.

Elde ettikleri başarılar tesadüf olmadığına göre, ortada ciddi bir verim kaybı var demektir.

Sanırım işe alt yapılardaki eğitim ile başlamakta yarar var.

Çünkü 17 yaşındaki iyi oyuncuların 18 ve 19 yaşlarında yıldız adayı olmaları için kırılma süreçlerini başarmaları gerekmektedir, eğer bunu veremezseniz oynadıkları kulüp veya ulusal takımın şampiyon olmaları onların yıldız futbolcu olacaklarını ifade etmez.

Avrupa Şampiyonası finalinde yendikleri Hollanda U17 Ulusal Takımı’nın oyuncularını şu an oynadıkları kulüplere bakarsanız aradaki farkı anlamanızda çok iyi örnek olacağı kanısındayım.

Elimizdeki en iyi örnek, Nuri Şahin…

Kendi gelişimi için yaşadığı süreçler, aynı sosyolojik ve psikolojik etkilere sahip Dortmund’da bu süreçleri yaşaması, onun gelişimi için en önemli katkıdır.

İşte yukarıdaki Galatasaraylı futbolcular ve gittikleri kulüpler… Galatasaray psikoloji ile gelişmesi gerekirken, onları kiralık olarak çok alt düzey ilişkiler ve çalışma ortamına yollarsanız bir daha o futbolcuyu geri alma şansınız kalmaz!!

Aydın Yılmaz sürekli gitti-geldi ve geldiği nokta ortada…

İşin komik yanı; A- ulusal takıma çıkan oyuncu ise Nuri ile Onur; onlarda oynayamıyorlar!

Nuri Şahin’in geldiği nokta ve bu sene ortaya koyduğu performans hocasının ve kulübünün emeğinin ürünüdür.

Yıldız futbolcu yetiştirmek büyük bir özveri ve sabır ister.

En önemlisi sahip çıkararak her türlü sorumluluğu almak gerekir.

Sanırım bunun en güzel tanımını U17 takımının kaptanı Erkan Ferin yaptı ” Nuri de Türkiye’de bizim ile aynı koşullarda top oynasaydı o da bizim gibi kaybederdi” dedi.

Bu aslında bir gerçeğin ve çaresizliğin tablosudur.

Arda Turan’ı bile getirdiğimiz noktaya bakın…

Kendi hataları burada çok az önem ifade ediyor, kimse burada farklı tespit içine girmemeli…

Tabi teknik direktör Abdullah Avcı’nın da sürecinin incelenmesi gerekir…

Gelmesi gereken nokta ile olduğu nokta bence doğru değil…

Ama en önemlisi Brezilya Ulusal Takımı oyuncularından sadece üçünün 2005’de U17’de dünya ikincisi olduktan sonraki oynadıkları takıma bakıp ne anlatmak istediğimi göreceğinizi sanıyorum.

Denilson, ARSENAL,

Anderson, MANCHESTER UNİTED,

Marcello, REAL MADRİD.

Takımın diğer kalanlarını yazmaya gerek olmadığını sanıyorum.

Bizler hala 6-2-2 diye olmaması gereken, yabancılardan medet umma sistemini çözüm olarak gören bir anlayışın yolunda ilerleyerek, kendi sonumuzu hazırladığımızı anlamamakta ısrar ediyoruz.

Kaybettiğimiz paralardan önce, bu 18 kişilik kadrodaki elit futbolculardan kaybettiklerimizin vebalini kimler ödeyecek.

Sadece 18 futbolcudan bahsediyorum…

Ya diğerleri.

Müslüm Gülhan