NationalTurk yorumcusu Müslüm Gülhan’ın ‘Kadının Adı Sporda da Yok’ başlıklı yazısı;

Sistematik kadın cinayetlerine toplum alıştırılmaya çalıştırılırken ve kadın baskı altına alınarak ötekileşme operasyonu içindeyken; bizim payımıza düşen spor içindeki kadını incelemeye kalkmak farklı bir bakış açısı olacağı kanısındayım.

Sayın Dr. Canan Koca Arıtan’ın başkanlığını yaptığı KASFAD ( Kadınlar için Spor ve Fiziksel Aktivite Derneği) tarafından yollanan rapor ve derginin içeriği kadının spordaki yeri hakkında inanılmaz bilgiler vermektedir.

Öncelikle olumlu bakış açısında; kadının kazançlarının genel görüntüsünün haritasını çizmek lazım ki olumsuzlukları daha net algılayalım.

“Fiziksel aktiviteye katılan kadınların yaşamına katkısı ne dersek; Psikolojik sağlığımda ve sosyal ilişkilerde olumlu gelişmeler, kendine güven, sosyal çevre edinme, kamusal alanda var olma, hayata olumlu bakış, hayatlarının anlam kazanması ve en önemlisi özgürlük ve bağımsızlık duygularının geliştirilmesidir.”

“ Kadınların ve kız çocuklarının spora katılımları toplumsal cinsiyet temelli kalıp yargılara ve ayrımcılığa karşı meydan okuyucu bir özelliğe sahiptir ve bu anlamda toplumsal cinsiyet eşitliğine katkısı söz konusudur.”

Yapılan araştırmalarda, bir ev hanımın itirafı çok şey ifade etmektedir.

“ Spor evden çıkmak için bir araç. Evden çıkmak lazım!”

Erkek egemen politikaların ve sosyal yaşantının olduğu bizim gibi toplumlarda ise engeller; olumsuzluk öğelerini daha fazla ön plana çıkarmaktadır.

Tekrar KASFAD dergisine döndüğümüzde; olumsuzluk saptamalarını çok özenli bir şekilde ortaya koymaktadır.
“ Kadınlara yüklenen toplumsal roller ve çocuk bakımı kadını evin içine mahküm eden sosyal rol olarak çizilmiştir. Toplumsal cinsiyet rolleri ve toplumsal beklentiler kadınların spor ve fiziksel aktiviteye katılmanın önündeki en önemli engeller arasındadır.”

“Türkiye’de eğitim, sağlık ve ulaşım gibi temel hizmetlerdeki yararlanma ve çalışma yaşamında karar alma mekanizmalarına katılım konularında toplumsal cinsiyet eşitsizliğinden dolayı ve işgücüne katılım, istihdam ve az ücret almaları fiziksel aktivite ile spora katılmalarını engellemektedir.”

“Çok sayıda kadın kamusal alanda fiziksel ve cinsel saldırıya ve şiddete maruz kaldıklarından dolayı kendilerini güvende hissetmedikleri bilinmektedir. Bu güvensizlik anne-babaların kız çocuklarını tek başlarına spor takımlarına katılımlarını engellemektedir.”

Bana göre dergideki en önemli anlatım erkek egemen spor yapısına yöneliktir.

“ Kadınların spora katılımlarının erkeklerden az olmasının nedenlerinden biri spordaki sayısal ve kültürel erkek egemenliğidir. Spor, erkeklerin hem sayısal hem de kültürel üstünlüğünü temsil eden bir alandır. Kadınların spor alnındaki temsili oldukça azdır.

Son yıllarda kadınların spor alanında etkinliğinin artmasına rağmen ( Olimpiyatlara katılan kadın sayısının fazlalığı ve başarıları) bu değişim çok yavaştır. 2011 verilerine göre Türkiye’de sporcuların%9.98’ini ve antrenörlerin %18’ini kadınlar oluşturmaktadır. GSGM’ de görev yapanların %87.8’ini erkekler, %12.2’ini kadınlar oluşturmaktadır. Spor federasyonlarındaki toplam üst düzey yönetim kademelerinin yalnızca %4.2’sinde kadınlar yer almaktadır. Spor ve fiziksel aktivite yapılan alanların erkeğe özgü olduğu anlayışı, erkeklerin sayıca fazla olması ve mekanların erkeklerin ilgilerine göre düzenlenmesi gibi nedenler kadınların spor yapmamasına etken olan ayrımcılıklardır.”

Kimse Aslı Çakır Alptekin’in, Gamze Bulut’un ve Nur Tatar’ın arkasına sığınarak kendini kandırmasın, onlar sadece kadınlar için ilham ve cesaret kaynağı olurlar.

Müslüm Gülhan / NationalTurk