NationalTurk yorumcusu Müslüm Gülhan‘ın bu haftaki “Öğretilmiş çaresizliklerden doğan şiddet” adlı makalesini sizlerle paylaşıyoruz.
Spor müsabakalarında çıkan her şiddet olayından sonra muhakkak bir uzmanın görüşü alınarak nedenleri sorulur ve sanki ilk defa oluyormuşçasına şaşkınlık içinde kalınır!!
Asıl şaşılacak şey; hep bu aynı masumiyete bürünmek.
Halbuki gerçekler;
Daha doğumdan itibaren başlayan sindirilme operasyonudur.
Anane, baba, abi,
Öğretmen,
Müdür,
Dayı, amca,
Devlet,
Polis.
Yaşamımız bizim dışındakiler tarafından zaten kuşatılmış ve şekillendirilmişken…
Bizler hala farklılıklar peşinde koşup haddimizi aşmaya çalışıyoruz.
Ama nereye kadar?..
Yukarıdaki şahsiyetlerden dayağı yiyene kadar…
…Ve bu bastırılmışlık; ister istemez “yalnızlık” duygusunun pençesine düşmemize neden oluyor.
Var olma duygusu ve ait olma duygusu içimizi kemirip durur…
Çünkü ifade alanlarımız ‘kuşatılmış’ durumda.
“Futbol Sadece Futbol Değildir…”
Nereye kadar?..
Futbol sahalarına kadar…
İşte burada “Futbol Sadece Futbol Değildir…”
İmdadımıza futbol yetiştiriliyor!!
Futbolun nimetleri; az gelişmiş ülkelerde saha dışında ki her şeydir.
Şike,
Şiddet,
Siyaset,
Mafya,
Ticaret.
Sadece futbolun oyun formatına ait koşulların dışında ki her şey…
Bu kısır döngü bilgi ve kültürden uzak olduğu için bizim futbolumuzda herkes kolaylıkla otorite olabiliyor.
Ve işimizi alt başlık kültür artıkları ile idare ettiğimizden dolayı; herkes bu süreçten nemalanmaya çalışıyor.
Başkan,
Para,
Tiraj,
Gazete,
TV,
Yorum.
Bunların hepsini toplarsanız ortaya karışık fanatizm çıkar.
Ve hepsi şiddeti tetikleyen unsurlardır.
İşte bu süreç bastırılmış duygular içinde çırpınan bizler için bulunmaz bir sahiplenme alanı ve kendimizi ifade alanı yaratıyor.
Taraftarlık duygusu…
Zaten sistem de sadece bu alanda ki şiddeti tola re ediyor.
Kuşatılmışlık içindeki ruh halimiz sadece taraftar olamaya izin vererek bizleri mükafatlandırıyor.
Ve ne pahasına olursa olsun onu korumaya ve kaybetmemeye yemin ediyoruz.
“Ölmeye Ölmeye Geldik”
Tabi ona laf söyleyeni, yeneni, aşağılayanı kendimize düşman görerek takımımızı korumaya çalışıyoruz.
Aslında kendi ruh halimizi korumaya çalışıyoruz.
Sonrada bunun adı şiddet oluyor.
Halbuki bu sadece var olan(verilen) tek değeri korumaktan başka bir şey değil.
Bize topraklama yaptırıyorlar,
Hem de en geniş çayırda?..
Müslüm GÜLHAN
