Artık Hollanda!
Koskoca iki soru işareti, aylar öncesinden kafamızda belirmişti. O soru işaretleri en belirgin hallerini gösterdiler 11 Haziran’da bir şölenle ve her gün zihnimizi yoklar oldular.
Bugün, o soru işaretleri silindi, turnuva başından beri sorulan en büyük soru da yanıtına en yakın yere konuşlandı. Şimdi en yüksek perdeden heyecanı yaşama zamanı, iliklerimize kadar hem de!
Hollanda, Güney Amerika takımları arasında Arjantin’le birlikte kanımın en çok ısındığı takımla, Uruguay’la karşılaştı. Öyle bir geceye denk geldi ki bu maç, bir yandan iş güç konuşup bir yandan da iş güç konuştuğum insanların yanından kaçarak maçı izledim.
Üç gol gördüm. Sadece üç gol görmedim ama.
Elindekini avucundakini olabildiğince ortaya koyan iki yürekli takım vardı sahada. Her iki takım da yapabileceklerinin en iyisini yaptılar.
Biri aslanlar gibi finalist olurken, bir diğeri aslanlar gibi evine dönecek.
Umarım üçüncü olarak dönecek hem de.
Uruguay, Afrika 2010’un Türkiye’sidir.
Hani işte 2002’de Türkiye ne yaptı ne ettiyse, aynı hissi vermiştir bana her oynadıkları dakika, helal olsundur!
Yalnız Hollanda için bir sıkıntının da işaretçisi bu maç bana kalırsa. Japonya maçını düşünürsek, Hollanda’nın grup maçlarından ikincisini hani, inanılmaz bir efor sarf eden Hollanda maçı kazanmış, ancak bir sonraki maçta hiçbir iddiası kalmayan Kamerun karşısında sersemlemişti.
İşte yine Uruguay maçında adeta canını dişine takan bu adamlar, son maçta “top cambazı” İspanyollar karşısında sapıtacaklar gibi geliyor bana. Dilerim Kamerun maçında olduğu gibi erken toparlanırlar. Zira gönlüm “artık zamanı gelen” Hollanda’dan yana.
Almanya – İspanya maçıysa ağzıma layık bir skorla nihayet buldu. Benim tahminim 2 – 1 İspanya lehine olsa da, zerre haz etmediğim Almanya’nın saf dışı kalması kadar memnun eden bir şey yok beni şu an.
Bu zamana kadar hakikaten seyirlik futbollarıyla göz okşasalar da, ben bu adamlara yakınlık duyamıyorum. Biraz da 2008 acısı diyebilirsiniz buna, olsun varsın, deyin!
Pazar günü final maçını özel bir organizasyonda izleyeceğim.
Zaten “kim kazanırsa kazansın kupa benim!” psikolojisindeyim.
Ha gönlüm %52 Hollanda’dan yana, evet. %48’se İspanya’nın o güzel hatırı için(!) Şunu da söylemeden geçemeyeceğim.
Cumartesi günü oynanacak üçüncülük maçını izlerken daha fazla tezahürat yapacağım ben, ertesi güne sesim çıkmazsa bilin ki Uruguay türküleri söylememdendir!
Aslı Aker
