Nefesleri kesen Gençlerbirliği Beşiktaş maçı sonrası NationalTurk yorumcusu Teoman Akben’in yazısı; / Gençlerbirliği Beşiktaş maçı…

Kurbanlık Kartal

Bayram Trabzon dışında kimseye gelmedi de, Beşiktaş’a bir de matem oldu. Ankara’dan berbat bir sonuçla dönüyoruz.
“Beşiktaşlı olmak” dediğiniz zaman, karşılığı çok çeşitlenmiş, bir dolu kısmı çok erozyona uğramış bir kavram maalesef uzun yıllardır. Hele son yıllarda eklenen bir tanımı var ki, sil silebilirsen. Beşiktaşlı olmak 2-0 öne geçtiğin, çok da iyi oynadığın maçı bile rahatlıkla kaybedebileceğini bilmek, işin kötüsü haklı da çıkmaktır. Dün 4 oldu. Bazı şeyler değişmedikçe, bunun ilerde 5 de olacağını bilmektir. Beşiktaşlı olmak yıllardır biraz da budur.

Soyunma odasına çok rahat 4-0 galip gidebileceğimiz bir devre sonrası, ikinci devre pert olduk. İki dakikada gelmiş iki gol her takımı bozar, sonrası sürpriz değil o yüzden, fakat iki dakikada iki gol yiyene kadar olanları iyi görmek lazım. Beşiktaş’ta iyi hiçbir şey kalıcı olmuyor. Ama olumsuza dair ne varsa kazık çakıyor. Başkanı yollamaktan da zor bir işle karşı karşıyayız iki senedir. Quaresma isimli ego bombasını yedek başlatmak veya oyundan almak. Al alabilirsen. Dinamo maçı sonrası “Bu Quaresma’nın, açıkçası Quaresma’yı mutlu ettiğine inanmıyorum. Çok zorlandığını tahmin ediyorum 90 dakikayı ‘takım oyuncusu’ olarak tamamlamakta. Huylu huyuna dönecektir kısa sürede” demiştim, nitekim eski Q7’ye döndük Gençlerbirliği maçında. Hiçbir olumlu hareketi olmadığı gibi, her zamanki sorumsuzluğuyla hakeme itiraz etti, rakiple dalaştı, sonunda korner bayrağının önünde Hurşut’a kasıtlı tekme de savurdu, adeta Galatasaray maçına cezalı olmak için elinden geleni yaptı Portekizli. Hakem Yankaya ise bu hareketi anlaşılmaz biçimde görmezden geldi, beni yıktı. Beşiktaş’a iyilik etmek istediysen, yapacağın bu değildi hoca.

Ve İsmail Köybaşı. Ne ilk iki golde olması gereken yerlerdeydi, ne gollerin dışındaki pozisyonlarda. En son 90’lı yıllarda ikinci amatör kümede gördüğüm futbolcu tipi Hurşut’tan bir çalımlar yedi, utandık. Herkesi her mevkiyi revize ediyorsun hazır, Guti’yi Fernandes’i bile kesmişsin, İsmail’in yerine de Tanju’yu denemek için neyi bekler bir teknik adam? Quaresma’yı anladık, bu da onun yıllar önce cami kapısına bırakılmış kardeşi mi?

Beşiktaş için, Fenerbahçe’yle berabere kalmayı başardı (!), Dinamo Kiev maçında erenlerin desteğini güzel aldı diye “Güzel, güzel, her şey yoluna girdi” diyenler, 2-0 biten ilk yarı sonrası haklı olduklarını düşündüler. Yıllarca güzel gitmiş bir şey iki maçta bozulabilir (2004 Samsun maçı) ama yılların başıbozukluğu iki maçta düzelmez oysa. Anlatamadığım, yapılan boş umut tacirliklerine itirazım, yıllardır bu. Bu Beşiktaş’ın, bu yönetim şekliyle, bu başkanla, böyle bir yönetim kuruluyla, bunlara ilaveten bu sene bu teknik direktörle, Quaresma’yla ve İsmail Köybaşı’yla gelebileceği en iyi yer 4. olarak Play-Off’a kalmak. Bunu bilsin herkes, ne boş ümitlere kapılsın, ne boş ümitler versin.

Dün daha büyük bir üzüntüm oldu, o da Egemen’in ve Cenk’in şanssızlıkları. Bu iki koca Kartal, biraz şanssızlık, biraz hata dolu bir pozisyonu paylaşarak maalesef maçta ipimizi çeken yanlışa imza attılar. Biri geri pasın 1 numaralı kuralı “Kaleye doğru vurma!” kuralını unuttu, diğeri “Sana doğru gelen arkadaşının üzerine açılma!” kuralını ve olmayacak bir gol geldi, takım hatanın da büyük moral bozukluğuyla tamamen düştü. Cenk zaten balık hafızalı bir kaleci Bir kalecinin olması gerektiği gibi. Dert etmiyor ve en güzelini yapıyor. Ama Egemen’i havaalanına gidip karşılamak, sarılmak istedim maç boyu yüzündeki ifadeyi gördükçe. Beni golden de, 4 yiyerek kaybedilmiş bir maçtan da çok daha fazla üzdü bu kahraman yürekli adamın görüntüsü. Üzülme güzel adam. Sana bin kere milyon kere feda olsun bir maç. Sendeki yürek iki kişide daha olsa, biz sezon sonuna kadar yemeyiz toplam dört gol.

Teoman Akben

Gençlerbirliği Beşiktaş maçı özeti için tıklayın