Kazım Koyuncu’yu ölümünün 7. yılında saygıyla anıyoruz…

Karadenizli sanatçı Kazım Koyuncu’suz 7 yıl geçti.

“Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim, ama hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim. Ve gerçekten doğru bildiğim bir şeyi en azından çok zorlanırsam ortaya koymaktan çekinmem”

Kazım Koyuncu

Ölümünün 7. yılında memleketi Hopa’da anılan Kazım Koyuncu,Kocaeli, Bursa Ankara,İstanbul gibi birçok ilde de sevenleri tarafından unutulmadı.

Karakteriyle ve duruşuyla da gönüllere taht kuran Kazım Koyuncu’nun ezgileri halen en sevilenler arasında yerini korumaya devam ediyor.

7 Kasım 1971 yılında Artvin’de doğan Kazım Koyuncu, 33 yaşında akciğer kanseri dolayısıyla hayatını kaybetmişti.Koyuncu’nun biri ölümünün ardından olmak üzere Viya (2001), Hayde (2004), Dünyada Bir Yerdeyim (2007) adlı üç önemli albümü bulunuyor.

Kazım Koyuncu’nun şarkılarının yanı sıra yaşama dair şu sözleri hafızlarda yer etti;

“Güzel yüzlü çocuklara, Donkişotlara, ateş hırsızlarına, Ernesto Che Guevara’ya, her şeyden sıcak annelere, babalara ve tadını bütün bunlardan alan şarkılara kendi sıcaklığımızı gönderiyoruz. Kötü şeyler gördük. Savaşlar, katliamlar, ölen-öldürülen çocuklar gördük. Kendi dilini, kendi kültürünü, kendisini kaybeden insanlar, topluluklar gördük. Yanan köyler, kentler, ormanlar, hayvanlar gördük. Yoksul insanlar, ağlayan anneler, babalar, her gün bile bile sokaklarda ölüme koşan tinerci çocuklar gördük. Biz de öldük. Ama her şeye rağmen bu yeryüzünde şarkılar söyledik. Teşekkürler dünya…”