CHP Tunceli Milletvekili Hüseyin Aygün, PKK’lı teröristlerce kaçırılmasının ardından 48 saat sonra kaçırıldığı yere 10 kilometre uzaklıkta serbest bırakıldı. Hüseyin Aygün teröristlerin kendisine iyi ve saygılı davrandığını söyledi.

Serbest bırakıldıktan sonra PKK’lılarla geçirdiği 48 saati anlatan Hüseyin Aygün, “Dağda geçirdiğim vakit benim için zor değildi. Biliyorsunuz ben dayanıklı biriyim” dedi. PKK’lı grubun kendisine son derece saygılı davrandığını vurgulayan Aygün, “Rahatım ve güvenliğim için tüm önlemleri almışlardı. Kaçırdıktan sonra yaklaşık 6-7 saat yürüttüler ve bir dere boyuna geldik. Serbest bırakıldığım ana kadar dere kıyısında bekledik” dedi.

Hüseyin Aygün, kaçırıldığı günün sabahında Bahoz Erdal kod adlı terörist başının grupla temasa geçtiğini belirterek “Kaçırılmamın doğru olup olmadığını sordu. Çocuklar ‘Doğru’ deyince ‘Her türlü güvenliğini sağlayın. Ve en kısa sürede kendisini serbest bırakın’ dedi” ifadelerini kullandı.

Aktaş köyünde serbest bırakılan Hüseyin Aygün, Tunceli Valisi Mustafa Taşkesen’in helikopterle Tunceli’ye götürme önerisini kabul etmedi. Aygün, CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ile de görüştü. Aygün, “Kısa bir görüşme oldu. ‘Geçmiş olsun’ dedi. Kendisi benim nerede nasıl davranacağımı, nerede ne konuşacağımı bildiği için çok fazla soru sormadı” dedi.

Kendisine tahsis edilen özel bir araçla Tunceli’ye gelen Aygün, kent girişinde ailesi ve CHP’li milletvekilileri tarafından karşılandı. Çocukları İdil Deniz ve Taylan Özgür ile eşi Emine Aygün’e sarılan Hüseyin Aygün, evine giderek üstünü değiştirdi. Kısa süre dinlenen Aygün ardından Tunceli Seyit Rıza Meydanı’nda basın açıklaması yaptı.

Hüseyin Aygün şunları söyledi:

“Beni kaçıran arkadaşlar ülkenin genç evlatları. ‘Biz de yürüttüğümüz mücadelenin anlamsızlığını biliyoruz’ dediler. Bağımsız vekillik yapmamın iyi olacağını belirttiler. Silahların gölgesi altında böyle bir karar vermeyeceğimi, yeni CHP’de devam edeceğimi söyledim. Akan kanın durması için CHP’den ve benden daha çok çaba beklediklerini ifade ettiler.

Bana yönelik bir tehdit yoktu. Son derece anlayışlı bir yaklaşım vardı. Yolumuzu kesen grup beni tanıyordu. Bana silah bile doğrultmayacaklarını söylediler. Direnebilirdim. Silah kullanacaklarını sanmıyorum ancak arkadan gelen arabalar çoğalınca kimsenin can güvenliğini tehdit etmek istemedim. O yüzden ben gönüllü gittim. 6-7 saat yürüdük. Benim de aşina olduğum Dersim dağlarında kaldık. Dersim dağlarını da özlemişim.

Sürekli Bahoz Erdal’la görüşüyorlardı. Bahoz, kaçırıldığım için gruba kızdı. Dağdayken bombalamaları izliyorduk. Çok dikkatli davrandılar. Beni kaçıran 6-7 kişilik gençlerdi. ‘Ankara’ya barış ve ateşkes mesajı vermek için eylemi yaptık’ dediler. Eve dönmek istiyorlar. Keşke bu toplumda yer alsalar da üniversite okusalar. Bırakırken sarıldılar, öptüler, ‘Bu kardeşlerini unutma abi’ dediler. Yürüyerek geldim, Dersim’in dağlarını karış karış bilirim.”