Sportif alanda zihinsel performans antrenörlüğü yapan NationalTurk yorumcusu Ersin Afacan’ın ‘Musa Çağıran Futbol Kültürümüze Kafa Attı!’ başlıklı yazısı;
Geçtiğimiz hafta oynanan Osmanlıspor-Trabzonspor maçında Osmanlıspor’un 23 yaşındaki oyuncusu Musa Çağıran maçın hakemine kafa attığı için kırmızı kart gördü. Mental anlamda “kendini kontrol becerisinin eksikliği” diyebileceğimiz bu saldırgan davranış aslında sadece Musa’nın bireysel mental zayıflığı değil ülkemizin genelde spor, özelde futbol kültürünün zayıflığıdır.
Musa Çağıran’ı Altay’dan tanıyorum. O dönemlerde birebir çalıştığım Burak Çalık’ın arkadaşıydı. Biraz sohbetimiz oldu. O zaman da düşünce yapısı gelişmiş profesyonel bir zihniyete sahip değildi. Demek ki o kadar geçen yılda mental anlamda hiç ilerleme sağlamamış. Musa’nın bu mental anlamda yeterli gelişme sağlamamış halinden sadece kendisi değil futbol oynadığı Altay, Göztepe, GS, Konya, Bursa, Karabük ve Osmanlıspor’daki teknik direktör ve antrenörleri ile başkan ve yöneticileri de sorumludur. Ayrıca Musa Çağıran, 2007’den beri Milli Takımlar bünyesinde yer alıyor. Tam 8 sene bu oyuncuya Milli Takımlarda mental anlamda ne verildi?
Özet olarak, sosyalleşme süreci, bireyin kişiler arası ilişkiler yoluyla içinde bulunduğu toplumun rol beklentilerini, değerlerini ve tutumlarını öğrenme sürecidir. Bu salt çocukluk dönemine ilişkin bir durum değildir. Bireyin bütün hayatı boyunca sürer. Çünkü tutum oluşum süreci, bir öğrenme sürecidir. İlişkilendirme, pekiştirme, taklit ve aktarma gibi öğrenme kuralları sosyalleşme süreci için de geçerlidir. (İnceoğlu;2010,145) Yani pek çok kulüpte oynayan ve U-17, U-18, U-21 milli takımlarında yer alan Musa ve arkadaşları profesyonel anlamda neden Avrupa’da peşinde koştuğumuz gurbetçiler seviyesinde değil de hakeme kafa atabilecek kadar kendini kontrol becerisi zayıf seviyede? Bu az gelişmişlikte sadece hem bireysel hem de sosyal anlamda mental zayıflığımız değil yeterince gelişmemiz spor kültürümüz de etkili değil mi?
Sonuç olarak Avrupa’da gurbetçi takip edeceğimize ve futbolcuların ayağına gideceğimize ülkemizdeki 7-14 yaş arası 5 milyon erkek çocuğumuzdan 50 elit futbolcu yetiştirmeyi denesek nasıl olur? Becerebilir miyiz bu işi? Musa Çağıran olayının bize gösterdiği gibi bu soruya evet diye cevap vermemiz çok zor. Halbuki yazar Abbas Güçlü’nün geçen hafta bir yazısında ifade ettiği gibi “Günü kurtarmayı marifet sayanlar sadece kendilerine değil topluma da saygısızlığın en büyüğünü yapıp zararın en büyüğünü veriyor.”
KAYNAK:
İnceoğlu, Metin; Tutum, Algı, İletişim, Beykent Üniversitesi Yayınevi, İstanbul-2010
Ersin Afacan / NationalTurk
https://twitter.com/mentaldestek
